Alter ego's in business coaching

1974, Robert de WIlde als alter-ego Niki Lauda in Spanje. Mijn zus en moeder kijken vol spanning toe.

1974, Robert de WIlde als alter-ego Niki Lauda in Spanje. Mijn zus en moeder kijken vol spanning toe.

Alter-ego’s: geloven in je nieuwe rol

Waarom helpt het soms om een bril op te zetten die je niet nodig hebt of je regenboog gekleurde gympen aan te trekken terwijl je normaal gesproken suède schoenen draagt? Het stelt je in staat te switchen en helpt je te geloven in je nieuwe rol. In het leven ga je soms van dominant naar invoelend of van expert naar de rol van leerling. Je komt als manager van je werk en neemt thuis de ouderrol aan. Het boek The Alter Ego Effect * van de coach en schrijver Todd Herman, legt uit waarom het goed is jezelf soms een andere naam te geven of een nepbril op te zetten.

Coach jezelf

Van jongs af aan koos ik al alter ego’s. Ik maakte er hele verkleedpartijen van. De buurvrouw maakte er grapjes over als ik weer verkleed als formule-1-coureur de straat op stapte, mijn gezicht ingepakt met een sjaal, helm eroverheen. Alleen de ogen zichtbaar, zoals de echte coureurs dat deden. Het was warm die sjaal, maar nodig.

1972: Robert de Wilde als ontdekkingsreiziger, pijprokend en met rugzak.

1972: Robert de Wilde als ontdekkingsreiziger, pijprokend en met rugzak.

Toen ik op mijn achtste tijdens de vakantie in Spanje voor het eerst op de skelterbaan mocht, vroeg ik aan mijn moeder: “Wie zal ik zijn vanmiddag: Niki Lauda of David Bowie?” Ik koos voor Niki Lauda. Met zijn superpowers scheurde ik in extase rond, zoals dat ging in de jaren ‘70, toen er nog weinig regels waren en je als kind van acht jaar oud werd losgelaten op een 125cc-skelter en een wiebelende helm.

Als je te maken hebt met uitdagingen, kan het soms verstandig zijn een sterkere, moedigere, competentere IK te bedenken die tijdelijk je rol overneemt. Of je nou een speech geeft, jezelf verkoopt, een triatlon aflegt of een paar rondjes rent als het buiten koud is.

 De kracht van een alter ego

Als ik les geef in Communicatievaardigheden zie ik hoe de meest nonchalante studenten in serieuze professionals transformeren als ze zich voor een live-assessment met een acteur ineens formeel kleden.

David Bowie was aanvankelijk een naar succes zoekende mimespeler die zoete liedjes ten gehore bracht. Hij zocht zijn succes met zijn alter ego’s Ziggie Stardust en The Thin White Duke. Beyoncé deed het als beginnende zangeres, om de brave kerkgangster van zich af te schudden, totdat ze vond dat het niet meer nodig was.

Welk verhaal heb je te vertellen?

We denken in verhalen (en zetten ze zelfs op het lichaam). Als ik tegen mezelf zeg dat ik chaotisch ben, of minder moedig, of niet succesvol, gaat dit verhaal mijn acties versterken.

Zo heeft iedereen zijn negatieve verhaal over zichzelf. Dat is niets nieuws. Maar we kunnen af en toe spelenderwijs dit ‘script’ veranderen.

Zoals Todd Herman zegt:

“When you pay attention, you realize you’re a natural storytelling machine. Every day, you’re telling yourself a story in your head, filled with a colorful narrative about life.”

Die verhalen hebben we zelf ingeprent in ons systeem.

Hoe verander ik mijn script?

  • Tijdens mijn personal coaching en bij online coaching in Amsterdam wordt een beroep gedaan op mijn empathisch vermogen. Ik mag invoelend zijn en compassie tonen. De rol die ik aanneem is een samensmelting van de coaches en trainers die ik bewonder. Om in de gewenste stemming te komen, helpt het soms om te mediteren, of gebruik te maken van muziek en geuren.

  • Als business coach in Amsterdam ben ik de creatieve brainstormer die geen belemmeringen ziet en die helpt om te innoveren. Ik draag mijn gekleurde schoenen en voel me dan creatiever.

  • Op de opleiding waar ik lesgeef ben ik Robèrre. Dat is de bijnaam die mijn collega’s voor me hebben bedacht en die me onverwachte talenten geeft. Robèrre, zo nam ik me voor, heeft geduld, is organisatorisch sterk en blijft vriendelijk lachen als zijn werkgever verwacht dat hij honderd formulieren invult terwijl drie genoeg zijn. Thuis schud ik dit van me af, dan weer als Robert. De precieze en administratieve Robèrre is dan niet meer.

  • Als ik moet onderhandelen ben ik niet de compassievolle coach of geduldige docent. Dan heb ik mijn alter-ego Jerry. Hij is eerder forceerder dan aanpasser. Ik sta dan stevig met mijn benen op de grond. Ik mag botter zijn. Ik heb niet altijd overal begrip voor, omdat ik me niet in alle omstandigheden van de ander hoef te verplaatsen. Voor het onderhandelen visualiseer ik ook echt de benen die steviger op de grond staan.

Ik doe die nepbril dus af op en oefen mijn nieuwe rol. Dat doe ik niet om een namaakpersoon te zijn, maar om de krachten naar boven te halen die in me zitten - én om alle negatieve verhalen het zwijgen op te leggen. Die bril draag ik totdat het niet meer nodig is, omdat ik die persoon ben geworden.

* Todd Herman. The Alter Ego Effect. The Power of Secret Identities to Transform Your Life. HarperBusiness, 2019.

Robert de Wilde is een gecertificeerde loopbaancoach en business coach en mediator uit Amsterdam met 10+ jaar ervaring.

Robert de Wilde